คำเป็น-คำตาย

คำเป็น-คำตาย

       คำเป็น – คำตาย เป็นการจำแนกคำตามลักษณะที่ใช้ระยะเวลาออกเสียงต่างกัน  ซึ่งลักษณะดังกล่าวจะทำให้คำที่มีเสียงพยัญชนะต้นเป็นรูปเดียวกัน มีเสียงวรรณยุกต์ต่างกัน

คำเป็น

คำเป็น ได้แก่ คำที่มีลักษณะ ดังต่อไปนี้
              ๑. คำที่พยัญชนะประสมกับสระเสียงยาวในแม่ ก กา เช่น มา ดู ปู เวลา ปี ฯลฯ
              ๒. คำที่พยัญชนะประสมกับสระ –ำ ใ – ไ – เ – า เช่น จำ น้ำ ใช่ เผ่า เสา ไป ฯลฯ
              ๓. คำที่มีตัวสะกดอยู่ในแม่ กง กน กม เกย เกอว เช่น จริง กิน กรรม สาว ฉุย ฯลฯ

คำตาย

 คำตาย ได้แก่ คำที่มีลักษณะ ดังต่อไปนี้
              ๑. คำที่พยัญชนะประสมกับสระเสียงสั้นในแม่ ก กา เช่น กะทิ เพราะ ดุ แคะ ฯลฯ
              ๒. คำที่มีตัวสะกดในแม่ กก กบ กด เช่น บทบาท ลาภ เมฆ เลข ธูป ฯลฯ

วิธีพิจารณาว่าคำใดเป็นคำเป็นหรือคำตาย

              ๑) ให้สังเกตที่ตัวสะกดเป็นหลัก ถ้าคำที่ต้องการพิจารณามีตัวสะกดให้ดูที่ตัวสะกด ไม่ต้องคำนึงถึงสระเสียงสั้นยาว ดูว่าคำนั้นมีตัวสะกดหรือไม่ ถ้ามีให้ขีดเส้นใต้ตัวสะกด
              ๒) ดูว่าตัวสะกดนั้นเป็น กบด หรือไม่ ( แม่ กก กบ กด ) ถ้าใช่ คำนั้นจะเป็นคำตาย ถ้าไม่ใช่ กบด คำนั้นจะเป็นคำเป็น
              ๓) ในกรณีที่ไม่มีตัวสะกด ให้ดูว่าคำนั้นประสมด้วยสระเสียงสั้นหรือเสียงยาว ถ้าอายุสั้น (เสียงสั้น) ต้องตาย ถ้าอายุยาว (เสียงยาว) จึงเป็น

คำตาย	คำเป็น
– พวกที่เป็น กบด ต้องตายก่อน (สะกดด้วยแม่ กก กบ กด) – อายุสั้นต้องตายตาม (ประสมด้วยสระเสียงสั้น)	– สะกดด้วยแม่ กง กน กม เกย เกอว – อายุยาวเป็น (ประสมด้วยสระเสียงยาว)

              ให้จำในส่วนของคำตายให้ได้เพราะจำง่าย คือ กบด ต้องตายก่อน และอายุสั้นต้องตายตาม กล่าวคือ สะกดด้วยแม่ กก กบ กด (กรณีมีตัวสะกด) และประสมด้วยสระเสียงสั้น (กรณีไม่มีตัวสะกด) เป็นคำตาย นอกเหนือจากนี้เป็นคำเป็นทั้งหมด
              ดังนั้น จึงสามารถสรุปความได้ว่า คำที่ประสมด้วยสระ –ำ ใ – ไ – เ – า เป็นคำเป็น เพราะนับว่ามีตัวสะกด ในมาตรา แม่กม แม่เกย และ แม่เกอว ตามลำดับ

ขอบคุณที่มา :

www.gotoknow.org/posts/482031

http://www.digitalschool.club/digitalschool/thai2_4_1/thai1_2/