ชีวิตคือการเดินทาง

ชีวิตคือการเดินทาง

ชีวิตคือการเดินทาง คนเราทุกคนเป็นนักท่องเที่ยวโดยกำเนิด การเดินทางหรือว่าการท่องเที่ยวของคนเราแต่ละคนนั้นก็จะมีจุด Start หรือว่าจุดเริ่มต้น และมีปลายทาง เป้าหมาย หรือจุดสิ้นสุดของการเดินทางเหมือนๆ กัน แตกต่างแต่เพียงว่า คนเราแต่ละคนนั้น หรือนักท่องเที่ยวแต่ละคนที่เดินทางไปนั้น จะมีประสบการณ์ในระหว่างทางนั้น แตกต่างอย่างไร สามารถที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ดีหรือว่าไม่ดีในระหว่างทางที่เราเดินทางไปนั้นแตกต่างกันอย่างไร อันนี้คือ ย่อมจะมีความแตกต่างกันอย่างแน่นอน แต่มีจุดเริ่มต้นและปลายทางของการเดินทางท่องเที่ยวของคนเรานั้นก็จะเหมือนๆ กัน

การเดินทางของชีวิตนั้น ถ้าสมมติว่า เปรียบชีวิตของคนเราเหมือนกับการเดินทางหรือว่า คนเราทุกคนเป็นนักท่องเที่ยว การเดินทางท่องเที่ยวไป มีคนเคยบอกไว้ว่า ถ้าจะเดินทางท่องเที่ยวให้มีความสุข จะต้อง :

1) ไม่พกพาสัมภาระมากจนเกินไป

การเดินทางท่องเที่ยวที่ดี จะต้องไม่พกพาเอาสัมภาระมากจนเกินไป เพราะนักท่องเที่ยวที่ต้องแบกสัมภาระเดินทางไปท่องเที่ยวที่มากเกินไป ก็จะทำให้การเที่ยวของเรานั้นไม่สนุก ถึงแม้ว่า สิ่งที่เราจะได้รับการอำนวยความสะดวกจากสัมภาระนั้น จะทำให้การเดินทางท่องเที่ยวของเราในระหว่างทางนั้น สามารถที่จะอำนวยความสะดวกให้กับเราได้มากมายสักแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเราต้องแบกมากจนเกินไป หรือว่าเอาของมากจนเกินไป การเดินทางก็ย่อมที่จะยากลำบากหรือไม่สะดวกในระหว่างการเดินทางเลยก็เป็นได้

เพราะฉะนั้น การเดินทางท่องเที่ยวที่ดี อย่างที่เราเคยเห็นว่ามีใครที่จะเดินทางไปท่องเที่ยวหรือว่าเดินทางไกล ก็จะมีสัมภาระที่ค่อนข้างจะจำกัด คือ ต้องไม่แบกสัมภาระที่มากมาจนเกินไป

ชีวิตที่ต้องแบกของหนัก

ชีวิตของคนเราก็เช่นเดียวกัน ก็ไม่ควรที่จะมีอะไรมาเป็นเครื่องกังวลจิตใจของเรามากจนเกินไป ก็คือไม่ต้องมาแบกเรื่องราวอะไรมากจนเกินไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของทรัพย์สินเงินทอง เรื่องของสิ่งที่เราไปครอบครองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมากจนเกินไป จนกระทั่งไม่มีเวลาที่จะทำให้ชีวิตการเดินทางของเรานั้นมีความสะดวกสบายเท่าที่ควรจะเป็น เพราะว่าเรามัวแต่แบกสัมภาระอะไรต่างๆ เหล่านี้ จนกระทั่งเราเองเดินทางไม่สะดวก ไม่คล่องตัว การเดินทางของเราก็ย่อมไม่สนุกอย่างแน่นอน เพราะเราจะรู้สึกว่าตลอดระยะทางการเดินทางของเรานั้น เราต้องแบกรับอะไรอยู่ตลอดเวลา และค่อนข้างจะมีสัมภาระที่มากมาย

เพราะฉะนั้น คนที่ต้องการจะเดินทางท่องเที่ยวแบบสบายๆ สนุกๆ และท่องเที่ยวไปแบบชิลล์ๆ นั้น ก็ไม่มีใครเลยที่จะนำเอาสัมภาระไปอย่างมากมายอย่างเด็ดขาด เขาก็จะเอาไปเฉพาะของหรือสิ่งที่จำเป็นจริงๆ เช่น ของใช้ส่วนตัว หรือเฉพาะของใช้ที่จำเป็นเท่านั้น การเดินทางท่องเที่ยวของเรา จึงจะมีความคล่องตัว หรือบางคนก็อาจจะเลือกใช้วิธีการไปหาเอาข้างหน้า จะนำเอาไปด้วยเฉพาะสิ่งของที่จำเป็นเท่านั้น

การเดินทางของชีวิตก็เช่นเดียวกัน ก็ไม่ควรที่จะมีอะไรมากจนเกินไป จนกระทั่งตัวเราเองไม่มีเวลาที่จะใช้เวลาไปกับการท่องเที่ยว ไปกับการเดินทางที่มันอาจจะมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่าการที่จะต้องมาแบกสัมภาระที่มากจนเกินไปในจิตใจของเรา จึงอยากจะฝากไว้สำหรับพิจารณาเป็นแนวทางสำหรับการดำเนินชีวิตของคนที่เป็นนักท่องเที่ยวทุกคน โดยเฉพาะนักเดินทางของชีวิตทุกคน จำต้องระวังว่าอย่าให้การเดินทางของเรานั้นมีสัมภาระมากมายจนเกินไป

2) ผู้ร่วมเดินทางที่มีไลฟ์สไตล์แบบเดียวกัน

การเดินทางของชีวิตที่จะมีความสนุก ตื่นเต้นและเร้าใจได้นั้น จะต้องมีผู้ร่วมเดินทางที่เป็นคอเดียวกัน ถ้าหากว่าเรามีผู้ร่วมเดินทางที่ไม่ใช่คอเดียวกัน ไม่ใช่คนที่มีความคิดความอ่าน ไม่ใช่คนที่มี Type หรือว่า ความชอบแบบเดียวกัน ก็อาจจะทำให้การเดินทางไปท่องเที่ยวในครั้งนั้นไม่มีความสุขเลยก็ได้

เพราะฉะนั้น เวลาที่นักท่องเที่ยวแต่ละคณะจะเดินทางไปท่องเที่ยวด้วยกัน เขาก็จะชักชวนกันไปเป็นกลุ่มเป็นคณะ เช่น คาราวานมอร์เตอร์ไซค์ คาราวานรถกระบะ หรือจะเป็นกลุ่มอะไรต่างๆ ที่เป็นกลุ่มของเขา ซึ่งต้องเป็นคนคอเดียวกัน เป็นกลุ่มคนที่มีลักษณะการใช้ชีวิตหรือว่าชอบสถานที่ท่องเที่ยวแบบเดียวกันหรือว่า สไตล์การใช้ชีวิตแบบเดียวกัน จึงจะไปด้วยกันรอด ไม่ใช่ว่าชอบแตกต่างกันไปคนละอย่างสองอย่าง การเดินทางท่องเที่ยวไปด้วยกันในครั้งนั้นก็อาจจะไม่มีความสุขอย่างแน่นอน

เพราะฉะนั้น เราลองย้อนกลับมาดูชีวิตของเรา ถ้าหากว่าเราเปรียบชีวิตของเราเป็นนักท่องเที่ยว หรือว่านักเดินทางแล้ว คนที่จะเคียงข้างเราไป หรือว่า คนที่จะร่วมทีมกับการเดินทางในครั้งนี้ของเรา ก็จะต้องเป็นคนที่มีคอเดียวกัน ถ้าหากว่าเป็นคนที่เราไม่ได้เลือก หรือว่าไม่ได้เป็นคนที่มีคอเดียวกัน หรือว่าไม่ใช่คนที่มีสไตล์การใช้ชีวิต/ความชอบในแบบเดียวกัน ก็จะมีปัญหาในระหว่างรายทางตามมาอย่างแน่นอน

คนที่จะเดินทางไปด้วยกัน

ดังนั้น ก็ต้องระมัดระวังด้วยเช่นเดียวกัน วันนี้ถ้าหากจะออกเดินทางไปด้วยกัน ไม่อยากจะเดินทางไปเพียงลำพังคนเดียว ต้องการที่จะมีเพื่อนร่วมเดินทาง ก็ของให้เพื่อนร่วมเดินทางคนนั้น เป็นคนที่ชอบแบบเดียวกัน มีสไตล์การใช้ชีวิต/สไตล์การท่องเที่ยวแบบเดียวกัน จึงจะทำให้ชีวิตการเดินทางท่องเที่ยวของเราในครั้นนั้น สนุก และมีความสุขร่วมกัน ไม่เช่นนั้นแล้วก็คงมีการทะเลาะกันอย่างแน่นอน ไปด้วยกันไปรอด สุดท้ายก็ต้องแยกย้ายกันไป ก็ทำให้ชีวิตการเดินทางทั้งชีวิตของเราตลอดเส้นทางจะไม่มีความสุขเลย เพราะอาจจะมีความเห็นไม่ต้องกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญควรตระหนักไว้เป็นอย่างมาก

สำหรับคนที่จะเดินทางไปเป็นเพื่อน หรือมีคนเดินทางไปเป็นเพื่อน เดินทางร่วมกันไปเป็นทีม เช่นการเดินทางชีวิตของคนเราทุกคนก็เช่นเดียวกัน บางทีก็ไม่สามารถที่จะอยู่คนเดียวตามลำพังได้ บางทีก็ต้องการคนที่คอยอยู่เคียงข้างเรา ตั้งแต่จุด Start ของชีวิต ไปจนถึงจุดสุดท้ายหรือเส้นชัยของชีวิต ก็จะต้องเป็นคนที่ไปด้วยกันได้ ก็คือมีความชอบในแบบเดียวกันด้วย ไม่เช่นนั้นแล้ว ชีวิตของคนเราก็อาจจะมีปัญหาได้เช่นเดียวกันนะครับ

3) เก็บรายละเอียดและความสุขในระหว่างทาง

การเดินทางของชีวิตคนเราทุกคนนั้น ให้เราพยายามเก็บรายละเอียดและความสุขจาก 2 ข้างทาง หรือว่าในระหว่างทางที่เราเดินทาง ดังนั้น เมื่อเราตั้งเป้าหมายแล้วว่า เราจะเดินทางจากจุดนี้ไปยังอีกจุดหนึ่งที่เป็นเป้าหมายที่เราต้องการ แต่ก็อย่าลืมว่า ในระหว่างทางก็มีอะไรที่น่าสนใจเหมือนกัน มีอะไรที่เป็นประสบการณ์ที่เราจะต้องเก็บเกี่ยวไปด้วยเช่นเดียวกัน

เพราะฉะนั้น เราก็จะต้องเลือกว่าเราจะเลือกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในระหว่างทาง เป็นประสบการณ์ที่ดีหรือว่าเป็นประสบการณ์ที่ที่แย่อย่างไรก็สุดแท้แต่ แต่อยากให้มองทุกอย่างในแง่บวกในระหว่างทาง เช่นในเวลาที่เราขับรถไป และในระหว่างทางที่เราเดินทางไป เราก็จะเห็นต้นไม่ บ้านช่อง เห็นถนนหนทาง เห็นภูเขา ต้นไม้ หรือว่าอะไรต่าง ๆ หรือว่าเห็นเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นสองข้างทาง เราก็สามารถเก็บเกี่ยวประสบการณ์เหล่านั้นไปได้ด้วยเช่นเดียวกัน ก็ขอให้เรียนรู้ไปพร้อมๆ กับการเดินทาง เพราะว่า การเดินทางของชีวิตนั่นก็คือการเรียนรู้ในระหว่างรายทาง หรือว่า ในระหว่างทางที่เราเดินทางไปด้วย

ดังนั้น จะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถ้าหากว่า ในระหว่างที่เราเดินทางจากจุดเริ่มต้นไปจนถึงจุดเส้นชัย ไม่ได้มีอะไรที่น่าสนใจ หรือไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยจากเส้นทางระหว่างการเดินทาง เพราะว่า ระยะทางในระหว่างเส้นทางที่เราเดินไปนี้ เราก็ใช้เวลาไปกับมันเช่นเดียวกัน ไม่ใชว่าเราจะเริ่มต้นจากจุด Strat แล้วเราก็ไปโผล่อีกที่หนึ่งก็คงไม่ใช่ เพราะฉะนั้น ในระหว่างทางก็มีอะไรที่น่าสนใจ

บางที จุดหมายที่เราตั้งไว้ หรือเส้นชัยของชีวิตที่เราตั้งไว้ ก็อาจจะไม่ได้สำคัญเท่ากับรายละเอียดหรือว่าประสบการณ์ที่เราได้เก็ํบเกี่ยวในระหว่างเส้นทาง

ชีวิตของคนเราก็เช่นเดียวกัน คนเราที่เดินทางจากจุดเริ่มต้นของชีวิตไปยังจุดสุดท้ายของชีวิต เส้นทางในระหว่างการเดินทางจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ไม่ใช่ว่าจุดเริ่มต้นของชีวิตจะสำคัญเพียงอย่างเดียว หรือว่าจุดสุดท้ายของชีวิตจะสำคัญเพียงอย่างเดียว หรือไปให้ความสำคัญเฉพาะจุดสุดท้ายปลายทางของชีวิตเท่านั้น ว่าจะออกมาเป็นเช่นไร

คุณค่าแท้จริงของชีวิตคนเรานั้น แท้จริงก็คือ ในระหว่างการเดินทางของชีวิตนี่เอง จากจุดเริ่มต้น ไปจนถึงจุดเส้นชัยหรือปลายทางของชีวิตเราได้ทำอะไร เราได้เจออะไร เราได้รับประสบการณ์ ความรู้สึกประทับใจ ความรู้สึกไม่ประทับใจ หรือว่า มีความรู้หรือวาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในระหว่างทางอย่างไร เราได้พบสิ่งใหม่ เราได้เห็นสิ่งใหม่ เราได้ยินได้ฟังสิ่งที่เราไม่เคยได้รู้ ได้เห็น ได้เคยสัมผัส ได้ยินได้ฟัง สิ่งแปลกใหม่ที่สนุกและตื่นเต้นอะไรบ้างในระหว่างเส้นทาง

การเดินทางในระหว่างเส้นทางของชีวิตคนเรานี้ นับว่ามีความสำคัญมาก เพราะฉะนั้น คนเราก็มักจะมองเพียงแค่ว่า ตัวเราเองนั้น มาจากจุดเริ่มต้นอย่างนี้ แล้วก็ผละไปมองดูที่ผลายทางของชีวินทันทีว่า สรุปสุดท้ายแล้ว บทสรุปชีวิตของคนเราแต่ละคนจะไปจบลงตรงที่ไหน ก็มักจะมองให้ความสำคัญแบบนั้นมากกว่า มักจะไปมองที่เส้นชัย หรือว่า บั้นปลายของชีวิตว่า ตอนจบของชีวิตเราจะจบแบบไหน จบแบบ Happy Ending จบแบบร่ำรวยเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี หรือว่าจบแบบธรรมดา จบแบบไม่ดี

หลายๆ คนก็พยายามพยากรณ์ หรือพยายามทำนายอนาคตของตนเองหรือคนอื่นๆ ว่าจะเป็นอย่างไร แต่ไม่สำคัญหรอกว่าอนาคตหรือบั้นปลายชีวิตของคนเราจะเป็นอย่างไร มันสำคัญที่ในระหว่างการเดินทางของชีวิตหรือการใช้ชีวิตของเรา ณ ขณะนี้ การเก็บรายละเอียดของชีวิตตรงนี้ มีความสำคัญมาก เราได้เจออะไร เราได้รับประสบการณ์ เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มีความสำคัญมาก

4) ไม่ควรจริงจังกับการเดินทางของชีวิตมากจนเกินไป

ไม่ควรที่จะจริงจังกับชีวิตมากจนเกินไป เพราะว่านักท่องเที่ยวนั้น เวลาที่เขาไปเที่ยว เขาก็ไม่ได้จริงจังกับเรื่องต่างๆ รอบตัวของเขามากจนเกินไป โดยเขามองว่า ทุกอย่างนั้นผ่านมาเพื่อให้ได้พบ ได้เห็น ได้เรียนรู้ ได้เป็นประสบการณ์เท่านั้นเอง ก็ไม่ต้องไปจริงจังอะไรกับชีวิตมากจนเกินไป แม้ว่าชีวิตจะเป็นเรื่องที่น่า Serious น่าจริงจัง แต่ไหนก็ตาม

ทุกสิ่งทุกอย่างแม้ว่า เราจะจริงจังแค่ไหนก็ตามแต่ สุดท้ายและท้ายสุด ทุกเรื่องที่เราผ่านไปได้ มันเป็นเรื่องที่ตอนแรกๆ เราเหมือนจะไม่สามารถจัดการได้ ดูเหมือนว่าจะเอาไม่รอด ดูเหมือนว่าจะเอาไม่อยู่ ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถผ่านเรื่องราวเหล่านั้นไปได้ แต่ทุกๆ ครั้ง เราก็สามารถผ่านเรื่องราวที่แย่ๆ ไปได้หมดเลย ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ที่ดีหรือว่าประสบการณ์ที่แย่ เราก็ล้วนแล้วแต่ผ่านไปได้ทั้งสิ้น

เพราะฉะนั้น ถ้าเราจริงจังกับชีวิตมากจนเกินไป เราก็อาจจะสูญเสียความสุขในระหว่างเส้นทางการเดินทางของชีวิต การเดินทางเป็นนักท่องเที่ยวของเราไปก็ได้

เพราะฉะนั้น นักท่องเที่ยวเค้าจึงไม่ค่อยจะ Serious หรือว่า ไม่ค่อยจะจริงจังอะไรมาก โดยเขาจะมองว่าทุกอย่างนั้น เป็นเรื่องของการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ได้เรียนรู้ในระหว่างเส้นทาง แบบนี้มีความสำคัญมากกว่าไป Serious ไปจริงจังกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากจนเกินไป

เพราะว่า ในที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิต เราก็ผ่านมาแล้ว การได้เจอกับสิ่งที่ดีๆ การได้เจอกับประสบการณ์ที่ดีๆ การได้เจอกับคนที่ดีๆ หรืออะไรที่เป็นไปในทางบวก เป็นไปในทางที่ดีที่เราเคยเห็น เคยพบประสบมา ก็ให้เราเก็บเกี่ยวและซึมซับความสุขเหล่านั้น ความประทับใจ ความภาคภูมิใจเหล่านั้น เอาไว้กับชีวิตของเรา เก็บไว้เป็นความทรงจำ เป็นความประทับใจ ส่วนอะไรที่แย่ๆ ก็ขอให้มองว่า สิ่งเหล่านี้ ก็คงจะอยู่กับเราได้ไม่นาน สิ่งที่แย่ๆ ประสบการณ์ที่ไม่ดีเหล่านี้ก็จะต้องผ่านไปได้

เหมือนกับนักท่องเที่ยว เวลาที่เขาไปพักแรมที่ไหนก็แล้วแต่ หากวันใดวันหนึ่ง เขาได้นอนที่นอนที่นุ่มสบาย เขาก็จะซึมซับความสุขกับสิ่งที่เขาได้นอนกับบรรยากาศที่มีความสุขเหล่านั้น วันที่เขาได้นอนในห้องที่เป็นห้องแอร์ มีที่นอนที่นุ่มสบาย เขาก็จะเก็บเกี่ยวและซึมซับความสุขเหล่านั้น

แต่ถ้าหากว่าวันใดวันหนึ่ง เขาเกิดต้องนอนกลางดินกินกลางทราย หรือว่าที่ที่มันไม่ค่อยจะดีเท่าไร เขาก็สามารถนอนได้เช่นกัน เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาก็เลือกที่จะนอนอยู่ดี โดยที่เขาเองก็รู้สึกว่า สักวันหนึ่ง เขาก็จะต้องจากที่ตรงนี้ไป ก็คงจะไม่ต้องนอนกลางดินกินกลางทรายอย่างนี้ตลอดไป ชีวิตคนเราก็จะมีการเปลี่ยนแปลงไประหว่างสิ่งที่เป็นความสะดวกสบาย กับสิ่งที่เป็นความขาดแคลนหรือมีข้อจำกัด มันก็จะสลับกันอยู่อย่างนี้ระหว่างความสะดวกสบายและความขาดแคลน ถ้าเราไปเจอกับสิ่งที่เป็นความสะดวกสบาย ก็ให้เราซึมซับมัน แต่ถ้าหากว่าเราไปเจอกับสิ่งที่แย่ ก็ขอให้เราพยายามคิดว่า สุดท้ายเราก็ไม่ได้อยู่กับสิ่งที่แย่เหล่านี้ตลอดไป วันพรุ่งนี้ เราก็คงต้องเดินจากไปแล้ว

ชีวิตในมุมมองของนักเดินทางหรือนักท่องเที่ยว

เพราะฉะนั้น ก็ขอให้มองชีวิตในมุมมองของนักท่องเที่ยว มองชีวิตในมุมมองของนักเดินทาง เพราะเราทุกคนเป็นนักเดินทาง เราทุกคนเป็นนักท่องเที่ยวโดยกำเนิด การเดินทางของชีวิตก็คล้ายๆ กับการเดินทางท่องเที่ยวดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ดังนั้น จึงไม่ควรที่จะต้องให้ชีวิตของเราต้องไปแบกภาระอะไรมากจนเกินไป หรือมีสัมภาระมากจนเกินไป ควรหาเพื่อนร่วมทางที่เป็นคอเดียวกัน สไตล์เดียวกัน ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะต้องพบกับปัญหาในระหว่างทางอย่างแน่นอน

ดังนั้น นักเดินทางหรือนักท่องเที่ยวที่ฉลาด ย่อมคอยเก็บเกี่ยวประสบการณ์รายทาง ความรู้สึกประทับใจต่างๆ ในระหว่างทางถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ มากไปกว่าจุด Start และปลายเส้นชัยของชีวิตเสียอีก ก็ขอให้เราพยายามเก็บเกี่ยวอย่างดี และไม่ว่าเราจะเจอในสิ่งที่เป็นความสะดวกสบาย ความสุข หรือว่าเป็นความไม่สะดวกสบาย เป็นความขาดแคลน เป็นข้อจำกัดก็ตามแต่ สุดท้ายแล้ว เราก็จะผ่านมันไปได้

อันที่จริงแล้ว ชีวิตของคนเราก็คือการท่องเที่ยว ไม่ควรจะจริงจัง หรือว่า Serious มากจนเกินไป ถึงแม้ว่าเราจะ Serious ไป มันก็เป็นเพียงแค่ช่วงช่วงจังหวะเวลาของชีวิตช่วงหนึ่งเท่านั้น ซึ่งเราเคยผ่านมาได้แล้วทั้งนั้น สิ่งที่เราควรจะเก็บเกี่ยวเอาไว้ให้มากที่สุดนั่นก็คือ ประสบการณ์ และเรียนรู้กับสิ่งที่เราผ่านมา

เพราะชีวิตของคนเราทุกคนคือนักเดินทางและนักท่องเที่ยวด้วยกันทุกคนครับ….

ขอเชิญติดตามรับชมเนื้อหาบทความธรรมะ “ชีวิตคือการเดินทาง” ผ่านทาง Youtube ที่ช่อง “Prayong Channel” ได้แล้วที่ :