ชีวิตนี้สุดแสนสั้น ระยะเวลาการดำรงอยู่ช่างน้อยนิดยิ่งนัก หากพิจารณาถึงวามเป็นจริงของชีวิตแล้ว ชีวิตของคนเราต้องผ่านการเกิดขึ้น การตั้งอยู่ และการแตกดับไป ช่วงเวลาแห่งการมีชีวิตอยู่นั้นแสนสั้นนัก และเป็นของเล็กน้อย เพราะแม้กาลเวลายาวนานตั้ง 100 ปีของมนุษย์นั้น เทียบได้เท่ากับวันหนึ่งและคืนหนึ่งของเทวดาชั้นต่ำสุดเท่านั้นเอง อุปมาชีวิตด้วยสิ่ง 7 สิ่ง ดังต่อไปนี้ คือ
1. น้ำค้างบนยอดหญ้า
ชีวิตมนุษย์ช่างแสนสั้นเหลือเกิน เปรียบด้วยน้ำค้างบนยอดหญ้า เมื่อต้องแสงแห่งพระอาทิตย์ ก็ย่อเหือดแห้งหายไปได้อย่างรวดเร็ว ไม่อาจตั้งอยู่ได้นาน ชีวิตมนุษย์ก็เปรียบเช่นเดียวกับหยดน้ำค้างบนยอดหญ้านั้น เป็นชีวิตที่แสนสั้น มีประมาณนิดหน่อย เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว มีความทุกข์ มีความคับแค้นมาก
2. ฟองน้ำ
ชีวิตมนุษย์เปรียบด้วยฟองน้ำ เมื่อฝนตกหนักหนาเม็ดเข้า ฟองน้ำก็เกิดขึ้นมาจากแรงของเม็ดฝนหนาเม็ดที่ตกลงมากระทบกับพื้นหรือสิ่งต่างๆ บนพื้นด้วยความรวดเร็วและด้วยแรงมหาศาล ฟองน้ำที่เกิดขึ้นจากเม็ดฝน ย่อมปรากฏอยู่ได้ในระยะหนึ่ง แต่ก็เป็นเวลาที่แสนสั้นยิ่งนัก ไม่ทันได้พิจารณาเห็นความเกิดขึ้นอย่างชัดเจนสักเท่าใดเลย ก็พลันแตกกระจายหายไปอย่างรวดเร็ว ชีวิตมนุษย์ของเราก็เช่นเดียวกันกับฟองน้ำ ไม่อาจตั้งอยู่ได้นาน เป็นชีวิตที่แสนสั้น แตกดังง่าย มีความสุขน้อย แต่มีความทุกข์มาก
3. รอยไม้ที่ขีดลงในน้ำ
ชีวิตมนุษย์นั้นสั้นนัก เปรียบด้วยรอยไม่ที่บุคคลขีดลงไปในน้ำ เมื่อเราขีดไม้ลงไปในผืนน้ำ รอยนั้นย่อมปรากฏให้เห็นอยู่ได้ไม่นานเลย น้ำย่อมไหลกลับมาประสานกัน ปกปิดรอยไม้ที่ขีดลงไปในน้ำนั้นอย่างรวดเร็ว ชีวิตมนุษย์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นมาในโลกนี้ทุกชีวิต ต่างก็อุปมาเปรียบได้กับรอยไม้ที่ขีดลงไปในน้ำนั้น เพียงไม่นานเลยก็ต้องแตกดับไปในที่สุด
4. น้ำไหลจากภูเขา
ชีวิตมนุษย์เปรียบด้วยน้ำที่ไหลลงมาจากภูเขา เพราะน้ำที่ไหลลงมาจากภูเขา ย่อมมีกระแสเชี่ยวกราก รวดเร็ว สามารถพัดเอาสรรพสิ่งที่น้ำพอจะพัดพาไปได้ ไม่มีเวลาแม้แต่ขณะจิตเดียวที่กระแสนน้ำจากภูเขาจะหยุดชะงัก มีแต่จะไหลเรื่อยลงไปสู่ภายใต้โดยส่วนเดียว เปรียบเสมือนกับชีวิตมนุษย์เราที่จะต้องมีอันล่วงลับไปทุกวินาที เช่นเดียวกันกับน้ำที่ไหลลงมาจากภูเขาเท่านั้น ไหลลงมาเป็นกระแส รวดเร็ว จนไม่สามารถจะกำหนดทันได้เลย
5. น้ำลายที่ถ่มออกไปจากปาก
ชีวตมนุษย์เปรียบเหมือนน้ำลายที่คนถ่มออกไปพ้นจากปาก เมื่อบุรุษผู้มีกำลังอมก้อนน้ำลายไว้ที่ปลายลิ้น แล้วก็ใช้กำลังลมภายในปากถ่มออกไปได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย ชีวิตมนุษย์ทั้งหลาย ก็มีอุปมาเหมือนก้อนน้ำลายที่ถูกมนุษย์ถ่มออกไปจากปากอย่างรวดเร็วและง่ายดาย ไม่สามารถที่จะทันกำหนดเห็นได้ทัน หรือไม่ทันจะเตรียมการใดๆ ได้ทัน ก็ปรากฏว่าต้องตายจากสิ่งทั้งปวงไปเสียแล้ว
6. ชิ้นเนื้อหน้าไฟ
ชีวิตนุษย์ เปรียบเสมือนกับชิ้นเนื้อที่เขาวางไว้นาบหน้าไฟที่ลุกไหม้คุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา ชิ้นเนื้อนั้นย่อมถูกไฟไหม้ทำลายไปอย่างรวดเร็ว ไม่อาจจะตั้งอยู่ได้นาน ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย จึงอุปมาเปรียบเหมือนชิ้นเนื้อวางนาบหน้าไฟที่ถูกไฟไหม้ทำลายไปอย่างรวดเร็ว ฉะนั้น
7. โคที่ถูกจูงไปสู่ที่ฆ่า
ชีวิตมนุษย์เรา แสนสั้นนัก การเป็นไปของชีวิตคนเรานั้น ย่อมบ่ายหน้าเข้าสู่ความตายทุกก้าวย่าง ทุกลมหายใจ เปรียบเสมือนกับแม่โคที่นายเพชรฆาตกำหนดไว้แล้วว่าจะนำไปสู่ที่ฆ่า แล้วก็ใช้ปฏักไล่ต้อนเฆี่ยนตีให้ก้าวเดินไปสู่ที่ฆ่า แต่ลละก้าวที่แม่โคก้าวเดินไป ก็เข้าใกล้ความตายทุกย่างก้าว ชีวิตจองมนุษย์ทั้งหลายที่ผ่านกาลเวลาไปทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ทุกวัน ทุกสัปดาห์ ทุกเดือน ทุกปี ก็มีอุปมาเหมือนกับแม่โค ที่ถูกเขาต้อนไปสู่ที่ฆ่าฉะนั้น
แต่มนุษย์โดยส่วนมาก ทั้งที่รู้ว่าชีวิตนี้แสนสััน มีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่ถึง 100 ปี ก็ต้องเข้าถึงความตาย มีความตายรออู่ในเบื้องหน้า ถึงกระนั้นก็ยังประมาทมัวเมาอยู่ ด้วยการละทิ้งการทำทาน รักษาศีล และเจริญจิตภาวนา
มนุษย์โดยส่วนมากแล้ว ยังใช้เวลาทั้งชีวิตของเขา ในการแสวงหาสมบัติ อันไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้แก่ตนเองได้ในโลกหน้า บางคนตกต่ำเป็นทาสของกิเลสตัณหา ทนต่อความเย้ายวนของสมบัติอันน่าใคร่น่าพึงใจไม่ได้ ถึงกับละทิ้งคุณธรรมไปเพื่อยึดเอาทรัพย์สมบัติไว้กับตนให้มากที่สุด แม้จะต้องเลือกใช้วิธีการอันแสนฉ้อฉล ใช้กลโกง หรือการทุจริตคอรัปชั่นได้มาก็ตาม โดยไม่สนใจที่จะสั่งสมความดีไว้เป็นเสบียงบุญหรือเป็นการสร้างบารมีของตนเพื่อการเดินทางไปสู่ปรโลกในภพหน้า หรืออย่างน้อยที่สุดก็เพื่อให้การมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันกับผู้คนและสังคมรอบตัว เป็นไปอย่างสงบสันติ
มนุษย์มัวแต่ทำอะไรต่อมิอะไรตามอำนาจของกิเลสตัณหาฝ่ายต่ำ จนลืมไปเสียสนิทว่า ชีวิตนี้น้อยนัก มีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่นาน ก็ต้องละทิ้งสังขาร สมบัติ บุคคลที่รัก และโลกนี้ไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำไม่จึงไม่เลือกทำความดีไว้เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิต คุณภาพจิต เพื่อพัฒนาตนเองไปสู่ความเจริญสืบไปในภายภาคหน้าเล่า เพราะถ้าหากเตรียมตัวทำความดีไว้เป็นอย่างดีแล้วในครั้งที่ยังมีชีวิต ก็ไม่มีวันที่จะเสียใจ หรือต้องหวนกลับมาคิดเสียดายว่ายังไม่ได้ทำในสิ่งที่ควรทำ อย่างที่หลายๆ คน เคยบ่นให้ได้ยินอยู่เสมอๆ นั้นเลย
แพรวพราวดอทคอม/
praewprouds.com
“แพรวด้วยความรู้
พราวด้วยประสบการณ์”