คนสำคัญ : เพราะการได้ดีย่อมมี…”ที่มา”

คนสำคัญ คำๆ นี้ หลายๆ คนคงคุ้นเคยและเคยมอบใจหรือให้ตำแหน่งความเป็น “คนสำคัญ” ในชีวิตของเราให้คนๆ นั้น หรือคนเหล่านั้นไปแล้ว ก็ด้วยเหตุผลหลายประการที่แตกต่างกันออกไป และหลายๆ ครั้งที่เราได้เห็นผู้คนในสังคมมีความเหลื่อมล้ำกันทั้งทางฐานะทางเศรษฐกิจ ฐานะทางสังคม ระดับการศึกษา และสิทธิพื้นฐานในระบบสวัสดิการแห่งรัฐ

บางคนก็มีฐานะที่ร่ำรวย ประสบกับความสมหวัง สมความปรารถนา สมความตั้งใจ และประสบความสำเร็จในหลากหลายสาขาอาชีพ แหละหลากหลายรูปแบบ

บางคนตั้งเป้าประสงค์ในชีวิตไว้อย่างสูงส่ง เลิศหรู และสวยงาม แต่ก็น้อยคนนักที่สามารถนำตนเองไปสู่ความสำเร็จตามเป้าประสงค์ที่ตั้งไว้นั้น

สำหรับธรรมะที่จะนำมาฝากทุกท่านในวันนี้ เป็นธรรมะที่ว่ากันด้วยเรื่องของการได้ดิบได้ดี ความสมหวัง ความสำเร็จต่างๆ ว่ามีที่มาที่ไปอย่างไรกันบ้าง

บางคนได้ดิบได้ดี เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง ร่ำรวย หรือประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน การเงิน ความรัก ก็เพราะมีบุญวาสนาหนุนนำส่งให้ได้รับในสิ่งที่ปรารถนาต้องการ

บางคนได้ดิบได้ดี เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง ร่ำรวย หรือประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน การเงิน ความรัก ก็เพราะมีคนคอยอุปถัมภ์ค้ำชู มีคนเป็นแบ็คให้ มีแบ็คดี มีคนรักใคร่ เอ็นดู สงสาร เป็นเหตุให้คนๆ นั้น ได้รับในสิ่งที่ปรารถนาต้องการ

บางคนได้ดิบได้ดี เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง ร่ำรวย หรือประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน การเงิน ความรัก ก็เพราะเทพบันดาล เทพอำนวยผล เป็นที่รักของเหล่าเทวดาอารักษ์ จากการเซ่นสรวงสังเวย อ้อนวอนขอพรจากเทพเทวาที่อำนวยอวยพรให้ จึงเป็นเหตุให้คนๆ นั้นได้รับในสิ่งที่ปรารถนาต้องการ

บางคนได้ดิบได้ดี เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง ร่ำรวย หรือประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน การเงิน ความรัก ก็เพราะอาศัยความรู้ ความสามารถ ขวนขวาย แสวงหาและดิ้นรนจนสุดความสามารถของตนเอง

เรียกว่าต่อสู้ด้วยกำลังกาย กำลังสติปัญญาของตนเอง ด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย สู้ด้วยลำแข้งของตนเอง จึงเป็นเหตุให้คนๆ นั้นได้รับในสิ่งที่ปรารถนาต้องการได้

ดังนั้น ไม่ว่าจะได้ดิบได้ดีเพราะบุญวาสนาที่ทำมาแต่บรรพกาล (บุญเก่า) หรืออาศัยเมตตามหานิยมในตัว หรือความสัมพันธ์ในเชิงเครือญาติ จนมีคนอุปถัมภ์ค้ำชูคอยหยิบยื่นช่วยเหลือ การอาศัยอ้อนวอน ขอพรจากเทวดาอารักษ์สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือโชคลาภชะตาราศีก็ตาม ก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไม่สามารถรับประกันความสำเร็จของเราได้ตลอดไป

ความสำเร็จ หรือการได้ดิบได้ดีจากการอาศัยกำลังกาย กำลังสติปัญญาของตนเองนั่นแหละ ที่จะรับประกันความสำเร็จของเราได้ตลอดไป

สมดังพุทธศาสนสุภาษิตที่ว่า "ตนแล เป็นที่พึ่ง (ที่แท้จริง) ของตน" เพราะบุญวาสนาคราก่อนที่เคยสะสมอบรมมา บันดาลผลในชาตินี้และชาติต่อๆ ไป แต่แล้วก็อาจจะหมดลงได้เช่นกัน

หากไม่ขวนขวาย แสวงหาบุญวาสนาบารมีใหม่ในปัจจุบันเพิ่มเติม การมีคนรักใคร่ เอ็นดู มีคนให้อุปถัมภ์ค้ำชูด้วยเสน่หาเมื่อกาลเวลาผ่านไป หรือเมื่อท่านจากไปในที่ห่างไกล ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตายก็ดี ก็เป็นเหตุให้ผู้อาศัยท่านเป็นอยู่ว้าเหว่หมดที่พึ่งที่อาศัยได้

หรือหากจะได้ดิบได้ดีเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิต มีเทวดาอารักษ์อำนวยอวยชัย หากประพฤติมิถูกจิตต้องใจท่าน ก็อาจบันดาลผลร้ายในทางตรงข้ามกันก็เป็นได้

ดังนั้นจะคิดแต่จะพึ่งพาอาศัย 3 ที่พึ่่งข้างต้นนี้ ก็เห็นทีจะไม่เป็นที่พึ่งที่คงทนถาวรสักเท่าใดนัก

การอาศัยกำลังกาย กำลังสติปัญญาของตน ในการต่อสู้ดิ้นรน ไม่งอมืองอเท้ารอ รอให้บุญพาวาสนาส่ง ไม่รอให้คนมารักมาเมตตา มาสงสาร มาค้ำชูอุปถัมภ์ให้การสนับสนุนช่วยเหลือ การไม่ตั้งตารอเพียงแต่โชคชะตาฟ้าลิขิตให้เทพเทวดาอารักษ์มาอำนวยอวยชัย ดลบันดาลให้สำเร็จสมปรารถนา จึงจะสามารถยืนหนึ่งได้ด้วยตัวของตัวเราเองได้

การปฏิบัติได้ดังนี้ ย่อมส่งผลให้เราได้ที่พึ่งที่คงทนถาวร เที่ยงแท้ ตลอดไปไม่เสื่อมคลาย ไม่ต้องขึ้นอยู่กับความเมตตาสงสารของใคร แต่สำเร็จได้ และบันดาลได้ด้วยกำลังกายและกำลังสติปัญญาของตนเอง

ดังนั้น จึงอยากให้ท่านผู้อ่าน ทดลองพิจารณาให้เห็นความจริงว่า ความสำเร็จของคนเราที่แท้จริงนั้น ควรจะมีที่มาอย่างไร และมีที่มาจากการดลบันดาลของใครกันแน่ หรือแท้จริงแล้ว ความสำเร็จ ความสมหวังของคนเราที่แท้จริง ที่สุดแล้ว ก็มาจากความพยายามของตัวของเรานี่เอง...