สังเกตสังกา….ความโอฬาร์ในพระอุโบสถวัดระฆังฯ
หลังจากที่ได้กราบ “พระประธานยิ้มรับฟ้า” พระประธานในพระอุโบสถ ซึ่งมีพระพุทธลักษณะงดงามมากๆ ประดิษฐานอยู่ในพระอุโบสถที่มีความวิจิตรงดงาม เป็นภาพที่สะกดให้จิตใจของทุกคนที่ได้เข้าไปอยู่ ณ จุดนั้น รู้สึกสงบร่มเย็น เกิดปีติซาบซ่าน และก่อให้เกิดศรัทธาลึกซึ้งในองค์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าได้อย่างน่าอย่างน่าอัศจรรย์…
หลังจากกราบองค์พระพุทธปฏิมาประธานในพระอุโบสถแล้ว ก็ได้ถือโอกาสหยิบโทรศัพท์มือมือมาถ่ายพระประธาน ถ่ายภาพจิตรกรรมฝาผนัง ลายดาวเพดาน โคมไฟส่องสว่างประดับพระอุโบสถ รวมถึงบริเวณโดยรอบพระอุโบสถด้วย
บริเวณภายในพระอุโบสถก็ยังปรากฏว่ามีความวิจิตรงดงามของสถาปัตยกรรมและประติมากรรมต่างๆ อยู่มากมาย ตั้งแต่ซุ้มประตู ซุ้มหน้าต่าง คันทวย ซุ้มใบเสมา พระเจดีย์ พระปรางค์ พระวิหาร ซุ้มประตูลายปูนปั้น หอระฆัง หัวเสาทรงเม็ดมัณฑ์เป็นต้น
ซุ้มใบเสมาน่าชวนมอง
สิ่งหนึ่งที่สะดุดตาต้องใจผมเป็นอย่างมากก็คือ ซุ้มเสมาบริเวณโดยรอบพระอุโบสถ ซึ่งเมื่อได้ตั้งใจพินิจพิเคราะห์ดูรูปทรงและลวดลายอยู่เป็นนานสองนานก็สังเกตุเห็นได้ทันทีว่า มีความแตกต่างจากซุ้มเสมาวัดอื่นๆ เพราะมีลักษณะโดดเด่นเป็นศิลปะเฉพาะแห่งเดียวที่วัดระฆังโฆสิตารามแห่งนี้เท่านั้น
ซุ้มเสมามีการวางเรียงซ้อนกัน 2 ใบ (ตั้งอยู่บนฐานบัวกลุ่ม) เฉกเช่นเดียวกันกับวัดที่มีศักดิ์เป็นพระอารามหลวงที่มีควาเก่าแก่โบราณโดยทั่วไป หากแต่มีลดลายปูนปั้นและลายหล่อปูนปั้นที่แตกต่างออกไปไม่เหมือนวัดอื่นๆ
เจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง
บริเวณโดยรอบพระอุโบสถ มีพระเจดีย์ 3 องค์ ซึ่งทราบภายหลังต่อมาว่า สร้างโดยเจ้านายวังหลัง 3 พระองค์ คือ กรมหมื่นนราเทเวศร์ (พระองค์เจ้าชายปาล ต้นสกุล ปาลกะวงศ์) กรมหมื่นนเรศร์โยธี (พระองค์เจ้าชายบัว) และกรมหมื่นเสนีย์บริรักษ์ (พระองค์เจ้าชายแดง ต้นสกุล เสนีวงศ์) สร้างโดยเสด็จพระราชกุศลในรัชกาลที่ 3 เมื่อคราวสร้างพระอุโบสถหลังใหม่ เป็นเจดีย์ย่อเหลี่ยมไม้ยี่สิบ ทรงจอมแห ทรวดทรงงดงามมาก แต่เป็นเจดีย์ขนาดย่อม ตั้งอยู่ด้านทิศเหนือของพระอุโบสถหลังปัจจุบัน
พระปรางค์องค์ใหญ่ วิไลโอฬาร์
บริเวณด้านหน้าเยื้อมุมพระอุโบสถ ปรากฎว่ามีพระปรางค์องค์ใหญ่ตั้งตระหง่าน ทรบภายหลังว่า รัชกาลที่ 1 มีพระราชศรัทธาสร้างพระปรางค์พระราชทานร่วมกุศลกับสมเด็จพระพี่นางพระองค์ใหญ่ (สมเด็จเจ้าฟ้าหญิง กรมพระเทพสุดาวดี พระนามเดิม สา) ตั้งอยู่หน้าพระวิหาร
พระปรางคองค์นี้ ได้รับการยกย่องจากสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ว่า เป็นพระปรางค์ที่ทำถูกแบบที่สุดในประเทศไทย พระปรางค์องค์นี้จัดเป็นพระปรางค์แบบสถาปัตยกรรมรัตนโกสินทร์ยุคต้น ที่มีทรวดทรงงดงามมาก จนยึดถือเป็นแบบฉบับของพระปรางค์ที่สร้างในยุคต่อมา
หอระฆัง…วัดระฆังฯ
ติดกับพระปรางค์มีหอระฆังที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมและงานศิลปะชั้นยอด มีความวิจิตรงดงามเป็นอย่างมาก สร้างเป็นสถาปัตยกรรมแบบไทยประเพณี ศิลปะเชิงช่างแบบรัตนโกสินทร์ ทรงจตุรมุข มีความงดงามตั้งแต่ส่วนฐานหอระฆังไปจนถึงช่อฟ้า ตั้งตระหง่านงดงามและโดดเด่นอยู่ในสวนหย่อมที่จัดแต่งได้อย่างลงตัว ราวกับวิมานที่อยู่ในนันทอุทยานสวนสวรรค์ฉะนั้น
ซุ้มประตู…ชูความงาม
บริเวณกำแพงใกล้หอระฆังมีซุ้มประตูก่ออิฐถือปูนประดับลายปูนปั้นสีขาว มีลวดลายและรูปทรงที่มีความงดงามอ่อนช้อย และแข็งแรงอยู่ในที ภาพนี้ไม่ได้เข้าไปถ่ายใกล้ๆ ได้แต่ยืนถ่ายอยู่จากในรั้วของสวนหย่อมติดกับพระปรางค์และหอระฆัง ภาพเลยดูไกลไปนิดหนึ่ง
พระวิหาร…ตระหง่านงาม
ณ บริเวณใกล้ๆ กับพระปรางค์องค์ใหญ่มีอาคารทรงไทยที่มีรูปทรงอาคารและการออกแบบทางสถาปัตยกรรมแบบไทยประเพณีที่มีความสวยสดงดงามลงตัวเป็นอย่างมาก คาดว่าน่าจะเป็นพระวิหารหรืออาคารอย่างหนึ่งอย่างใดที่มีลักษณะการใช้สอยเช่นเดียวกับพระวิหาร ช่วงที่ผ่านมาเห็นนั้น มีนักท่องเที่ยวเข้าไปไหว้พระ บูชาวัตถุมงคล และถวายสังฆทานอยู่ภายในและบริเวณโดยรอบเป็นจำนวนมาก จึงได้แต่ถ่ายรูปทรงของตัวอาคารมาให้ท่านผู้อ่านได้ชมกันไปพลางๆ ก่อนก็แล้วกัน ต้องบอกว่าสวยงาม ลงตัว ไม่ต้องมากด้วยรายละเอียด แต่มากด้วยคุณภาพและคุณค่าทางจิตใจครับ
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ พาเที่ยวชมวัดระฆัง ที่ไม่ได้มีดีแค่ระฆัง ในตอนที่ 2 ก็ต้องขอบ๊ายบายท่านผู้อ่านไปเพียงเท่านี้ก่อนก็แล้วกันนะครับ บทความนี้ลงภาพเยอะนิดหนึ่งนะครับ เพราะอยากให้ได้เห็นความงามของวัดระฆังกันแบบชัดๆ เต็มอิ่ม และจุใจกันไปเลย แต่เรื่องราวของการเดินทางไปเยือนวัดระฆังโฆสิตารามในครั้งนี้ก็ยังไม่หมดเรื่องล่าแต่เพียงเท่านี้นะครับ ยังมีเรื่องราวให้เล่าอีกมากมาย ติดตามอ่านบทความเรื่อง “วัดนี้ไม่ได้มีดีแค่ระฆัง ตอนที่ 3” ตอนต่อไปได้ที่ : https://www.praewprouds.com/2020/12/11/674/ สำหรับตอนนี้ ขอกล่าวคำว่า สวัสดีครับ (นอนก่อนละนะครับ ดึกแล้ว…)