อย่างน้อยก็ทำให้ได้รู้
การรับรู้ความจริง บางครั้งก็อาจจะทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจ แต่อย่างน้อย การที่เราได้รู้ความจริงบ้าง ก็อาจจะทำให้เรา “หูตาสว่างมากขึ้น” ก็เป็นได้
“ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย” หากเราพูดถึงความจริงขึ้นมาเมื่อไรแล้ว ก็ย่อมที่จะหมายถึงความเป็นจริงที่เกิดขึ้น หรือความเป็นจริงที่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานมากแค่ไหนก็ตาม ความจริงก็ยังคงเป็นความจริงอยู่เสมอ ไม่มีเปลี่ยนผัน ไม่มีแปรเปลี่ยน ไม่มีทางกลายไปเป็นอย่างอื่นได้ ถึงแม้ว่าจะมีคนพยายามปกปิด หรือพยายามปิดบังอำพรางสักแค่ไหนก็ตามแต่ ความจริง ยังไงก็จะยังคงเป็นความจริงอยู่อยู่อย่างเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างอื่น หรือหากจะยังไม่ปรากฏความจริงออกมาในทันตาก็ตาม ขอให้เรามีความเชื่อมั่นว่า ความเป็นจริงทุกอย่างจะเผยออกมาอย่างแน่นอนในที่สุด เพียงแต่รอวันเวลาที่เหมาะสมให้ความจริงปรากฏออกมาก็เท่านั้น ไม่ช้าก็เร็ว
“ความเป็นจริง” คำนี้ เมื่อเราได้ยินอย่างผิวเผิน ก็เป็นคำพูดที่ทุกคนทุกฝ่ายต่างให้ความสำคัญ และพยายามพากันเสาะแสวงหาเพื่อให้พบกับความเป็นจริงอย่างแท้จริง หรืออย่างน้อย ก็เพื่อคลี่คลายปัญหาต่างๆ ให้กระจ่าง สร้างความรับรู้และความพึงพอใจแก่ทุกฝ่าย หรือเพื่อเกิดประโยชน์แก่สาธารณชนคนทั่วไป อีกทั้งยังเป็นเครื่องประเทืองปัญญาให้กับมนุษยชาติได้อีกด้วย
ดังนั้น มุนษยชาติทุกเชื้อชาติ ทุกภาษา ทุกภูมิภาคทั่วโลก ต่างก็ให้ความสำคัญกับการค้นหาความเป็นจริงของสรรพสิ่ง ไม่เว้นแม้แต่ความเป็นจริงของชีวิต การเกิดขึ้นมาของมนุษย์ และแม้กระทั่งชีวิตหลังความตายก็ตาม
แต่ก็ต้องไม่ลืมประเด็นหนึ่งที่ว่า ไม่ว่าทุกคนจะพยามยามค้นคว้าหาความจริงมากแค่ไหนก็ตาม และมีความเชื่ออยู่ในใจลึกๆ ว่า ความจริงจะช่วยคลี่คลายความสงสัย หรือช่ว่ยแก้ปัญหาให้กับมวลมนุษยชาติได้แค่ไหนก็ตาม แต่ความจริงก็มีผล 2 ด้านเสมอๆ
จริงอยู่ ความจริงมักจะมีผลเป็น 2 ด้านเสมอๆ ซึ่งนั่นก็คือ 1) ความจริงที่น่าชอบใจ น่าพอใจ และ 2) ความจริงที่ไม่น่าชอบใจ ไม่น่าพอใจ
สำหรับความจริงที่น่าชอบใจ หรือ น่าพอใจ ก็ได้แก่ความจริงที่เมื่อเปิดเผยออกมาแล้ว ส่งผลดี ส่งผลด้านบวก หรือมีอานิสงส์ทางด้านที่ดีแก่เรา เราก็จะมองว่าเป็นความจริงที่ดี เป็นความจริงที่ปรารถนา เป็นความจริงที่ต้องการ และในใจลึกๆ ของเรา ก็ปรารถนาอย่างแรงกล้า ที่จะให้ความจริงปรากฏออกมาตามที่เราปรารถนาต้องการ และมีผลในทางลบกับคนหรือฝ่ายที่เราต้องการเอาชนะ หรือต้องการความเหนือกว่า ความจริงประเภทที่ 1 นี้ จึงเป็นความจริงที่น่าชอบใจ เป็นความจริงที่น่าพอใจของเรา
ส่วนความจริงที่ไม่น่าชอบใจ ไม่น่าพอใจ เป็นความจริงที่เมื่อปรากฏออกมาแล้ว ก็ส่งผลให้เราต้องรู้สึกสูญเสีย รู้สึกเจ็บปวด รู้สึกพ่ายแพ้ รู้สึกเสียเปรียบ ความเป็นจริงประเภทที่ 2 นี้ เป็นความเป็นจริงที่ไม่มีใครอยากจะพบอยากจะเจอ เป็นความเป็นจริงที่ไม่น่าชอบใจ เป็นความเป็นจริงที่ไม่น่าพอใจ
แต่ไม่ว่าจะเป็นความจริงประเภทที่ 1 หรือประเภทที่ 2 ก็ตาม ความจริงทั้ง 2 ประเภทนี้ คนเราทุกคนต่างก็มีความอยากรู้อยากเห็น และต้องการให้ปรากฏออกมาด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าความเป็นจริงที่ปรากฏออกมานั้น จะทำให้เราต้องรู้สึกผิดหวัง เสียใจ สูญเสีย พ่ายแพ้ หรือส่งผลในด้านลบกับความรู้สึกของเรา ต่อร่างกายของเรา ต่อคนที่เรารัก หรือต่อสิ่งที่เรารักและคอยหวงแหนแสดงความเป็นเจ้าของอยู่ก็ตาม การที่เราได้รู้ความจริงอย่างกระจ่างชัด โดยไม่ต้องถูกปิดบังอำพราง หรือถูกหลอกให้เข้าใจผิดจากสิ่งที่เป็นจริงอยู่ร่ำไป ก็ย่อมเป็นวิธีการหรือทางออกที่ดีกว่ามิใช่หรือ ดีกว่าให้เราต้องกลายเป็นคนโง่ที่ต้องถูกหลอกให้เข้าใจผิดอยู่ร่ำไป
ดังนั้น การที่เราได้รับรู้ความจริงอย่างที่มันเป็นจริงอยู่นี้ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่แสนจะเจ็บปวดรวดร้าว สร้างความรู้สึกในด้านลบให้กับชีวิตของเรามากมายสักแค่ไหนก็ตาม แต่ความจริงที่เราได้รับรู้นั้น อย่างน้อยที่สุด ก็ทำให้เราได้รับรู้ความจริงในแบบที่มันเป็นจริง และอาจทำให้หูตาของเราสว่างชัดเจนมากยิ่งขึ้นก็อาจจะเป็นได้…
ท่านผู้อ่านสามารถรับชมคลิปวีดีโอเกี่ยวกับเรื่อง “อย่างน้อยก็ทำให้ได้รู้” นี้ ผ่านทางช่อง Youtube : Prayong Channel ได้แล้วที่ :