คนมีบุญ ขึ้นชื่อว่าบุญนั้น เป็นชื่อของความสุข เป็นชื่อของสิ่งที่มาชำระจิตชำระใจให้สะอาดผ่องใสไร้มลทิน และเป็นชื่อของบารมีคือความเต็มรอบแห่งคุณงามความดี
ดังนั้น ผู้ที่มีบุญจึงเป็นผู้ที่มีความสุข มีความบริสุทธิ์สะอาด ผ่องใส เบิกบาน และมีความเต็มรอบบริบูรณ์ด้วยคุณงามความดี
คนที่มีบุญจึงมีแต่ความสุข ความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต
คนที่มีบุญจึงมีแต่คนรัก
คนที่มีบุญ ใครอยู่ด้วยแล้วมีแต่ความสงบสุขร่มเย็นสบายใจ
คนที่มีบุญจึงเป็นผู้ที่มีโรคน้อย ห่างไกลจากโรคาพยาธิต่างๆ
คนมีบุญนั้นต่างจากคนที่ไม่มีบุญ ซึ่งมักจะประสบความทุกข์ ไม่มีความสุข ไม่มีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต
คนไม่มีบุญ จึงมักจะไม่ค่อยมีคนรัก ไม่มีคนปรารถนาอยากช่วยเหลือ เป็นผู้ที่ผู้คนมักจะหน่ายหนีและเอือมระอา
คนไม่มีบุญ ใครอยู่ด้วยแล้วก็จะรู้สึกเดือดร้อน ไม่สบายใจ หวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา
คนไม่มีบุญมักจะมีโรคภัยเบียดเบียน และประสบกับความทุกข์ทนทรมานจากความคิดภายในจิตใจของตนเอง และมักจะมีความทุกข์จากการเบียดเบียนมุ่งร้ายจากศัตรูคู่เวรกัน
ดังนั้น ชีวิตจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับบุญกุศลที่แต่ละคนสั่งสมอบรมกันมา
มาร่วมสั่งสมบุญกันไว้ให้มากๆ เข้าไว้ เพราะอานุภาพแห่งบุญจะส่งผลให้ชีวิตของเรามีความสุขความเจริญ รอดพ้นจากความทุกข์ภัยพิบัติทั้งปวง และเป็นยอดแห่งมหาเสน่ห์ที่ทรงพลังที่สุดในอนันตจักรวาล….
