ธรรมดาของชีวิต : ความธรรมดาที่เมื่อเข้าใจแล้ว ชีวิตจะไม่ธรรมดาอีกต่อไป
หลายต่อหลายครั้งในจังหวะของชีวิต….ที่เราเคย “เบื่อ” เคย “เกลียด” เคย “เซ็ง” เคย “น้อยใจ” ในชีวิตของตัวเอง ว่าไม่มีอะไรเป็นไปได้ดั่งที่ใจต้องการเลย
หลายครั้งก็อดน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ว่า “ทำไม” “ทำไม” และ “ทำไม” ชีวิตของเราถึงไม่ดีกว่านี้ หรือแอบ “อิจฉา” ชีวิตของคนอื่นว่า “ดีกว่าเรา” เด่นกว่าเรา”
แต่ไม่ว่าจะชีวิตใครก็ตาม ขึ้นชื่อว่า “ชีวิต” แล้ว ย่อมมีมุมแห่งความทุกข์ที่แตกต่างกันไป เพียงแต่แตกต่างกันในรายละเอียด จังหวะเวลา บริบท สิ่งแวดล้อม ระยะเวลา รูปแบบ และลักษณะของความทุกข์ที่แตกต่างกันไปก็เท่านั้น
เพราะฉะนั้น จึงไม่ควรน้อยใจในโชคชะตาวาสนาบารมีของตัวเอง ต้องหมั่นสร้างอุปนิสัยแห่งความเป็นคนที่รู้จัก “เรียนรู้” ที่จะสร้างความสุขในแบบฉบับของตัวเราเอง ในสไตล์ของตัวเราเอง ต้องรู้จักใช้ชีวิตให้คนอื่นต้อง “อิจฉา” ไม่ใช่ใช้ชีวิตแบบ “อิจฉา” คนอื่น
เพราะเราจะรู้แน่ชัดได้อย่างไรครับว่า ขณะที่เราคิดว่าชีวิตของเราที่เราคิดว่ามัน “แย่” ณ ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ ยังมีอีกหลายชีวิตที่เค้า “แย่ไปกว่าเรา” มากมายนัก
และเค้าเหล่านั้นก็ยังคิดนึก “อิจฉา” เราอยู่ในใจว่า “เราช่างมีโชค วาสนา บุญญาบารมีดีกว่าเค้าเหล่านั้นเหลือเกิน” เค้าเหล่านั้น อยากมีชีวิตที่ดีให้ได้อย่างน้อยสักเศษเสี้ยวหนึ่งของเราก็เพียงพอ
จะเห็นได้ว่า ชีวิตเราที่เราว่า “แย่” แล้ว ยังมีมากมายหลายชีวิตเหลือเกิน ที่ยากลำบาก และมีชีวิตที่ “ย่ำแย่” กว่าเราเป็นไหนๆ
ชีวิตของเราจะทุกข์หรือจะสุข ขึ้นอยู่กับมุมมองของการใช้ชีวิต ว่าเราเจะเลือก “มอง” ชีวิตแบบไหนมากกว่า นี่แหละ “ธรรมดาของชีวิต”
